Vi.Sa.Khandekaranchya kavita

New York Public Library madhun Vi. Sa. Kahndekaranchya kavitancha pustak anle. Sadhya surwaatach ahe pan surwaatichyahi kavita khupach chhaan ahet. Khup surekh upama waaparlya ahet.
Blog war marathi madhe lihita ale aste tar nakkich awadti kavita blogwar taakli asti. Blogwar devnagrit kase lihawe he konala tari wichaarle pahije.


खान्डेकरान्च्या कवीता-
"बाळाची शाळा"

खेळुनी पहाटे नख्शट्रे जी नीजली ।
क अजुनी नहि शाळा ट्यन्ची भरली ॥
बगेत् सदोदीत फुले खेळती सारी ।
कदी कट्कट् नाही शाळेची तया भारी ॥
हान्सर्या झर्याला नाचत् नाचत् जाता ।
'चल् शाळेला जा' कधी न सान्गे माता॥
स्वछन्द होउनी राघू रमतो रानी ।
का घोकावी मी पाढ्यन्ची रडगाणी॥
ही देवजीची बाळे उदळटी रन्ग।
मग खेळ सोडुनी शाळा मज का सान्ग?॥

"प्रेम जीवन"
घेवोनी नवजीवना रवी नीघे कर्तव्यसम्पदना।
प्रेमाचे बळ - एकटा परी नभी तीरावरी सन्चारे॥
गोलर्धा दुसर्या प्रकाशित करी, हो श्रान्त काया पुन्हा।
बाहुन्च्या म्रुदुपाशी पश्चीम धरी, चैतन्य अन्गी स्फुरे॥

"काव्य चन्द्र"
अर्पी कान्चनभुषणे नवनवी सन्ध्यामहाली रवी
नाही सागरीका भुलोनी पडली प्रेमा बळी पाशवी
चन्द्राची कोर ती उगवता आलीन्गना धावते
प्रेमा अन्तर अन्तराय् कुठले? अद्वैती ते नाचते

"काळरात्र"
कडकड कडकड वीज कडाडे, कळे ना कोठे पडे!
झोप परी डोळ्यान्वरली उडे
अम्बरी कोन्डल्या पन्जरी कुणी वाघीणी,
बाहेर येती त्या आता चवताळुनी!
उसळती बीळतुनी पीवळ्या वा सर्पणी
वार्यचे फुत्कार् भयन्कर! कोसळती की कडे!
बाप्डे मन खाली सापडे.

"समुद्र आणी नीर्झरणी"
रम्य रत्नकर् नाम जगी गाजे
सकल सरीतान्चा नाथ हा वीराजे
लाट साधी चुम्बीते गगनगाभा
कुठे तुलना लाभेल महाभागा?

नीत्य मेघान्ते अर्पीतो अहेर
जलद्रव्य भासतो कुबेर
कन्ठ पान्थाचा सुकुनी जरी गेला!
जलधी मौजेन पहातसे लीला

धार नाही जरी बोटभरी रुन्द
नसे भरती कधी, गती सदैव मन्द
कड्यावरुन् धडपडे पडे खाली
श्रान्त पान्था परी नीर्झरीणी वाली

No comments: