वर खाली उलट पालट करत शेवटी पहिल्या rollercoster ची सवारी संपली. डोक नुसत भणभणत होत.नको अस्तनाही पुढच्या सवारीसाठी स्वतः ला तयार करणे भाग होते :( कुणीही चिथावले की तबडतोब त्याला उत्तर देण्यासाठी धावुन जायच्या स्वभावा मुळे पटवर्धन ground मधे लागणार्या प्रदर्शनातील आकाश पाळण््यालाही घाबरणार्या माझ्यावर rollercoaster's' वर बसायची वेळ आली. खाली डोके आणि खालीच पाय अश्या परीस्थितीत, कधी धरणी कधी आकाशाचे दर्शन घडवत पहिली फेरी पुर्ण झाली. 'ये अपने बस की बात नही' हे लक्शात येउनही 'जो वादा कीया वो निभाना पडेगा' या नियमानुसार मला उरलेल्या rollercoaster वर बसणे भाग पडले.शेवटी डोक कुठे आणि पाय कुठे हे ओळखण्यच्याही परीस्थितित मी नव्हते.
आज त्या गोष्टी चा विचार केला की हसायला येत.गम्मत म्हणुन Ride वर suprise cameras लपवले होते. ते photos आजही अठवले की हसुन पुरेवाट होते. सार्यान्च्या हसर्या चेहर्यान्मधे माझाच चेहरा तेवढा पोटात कळ आल्या सारखा दिसत होता. तेव्हा त्या photo ची लाज वाटली म्हणुन photo घ्यायचा टाळला. आज वाटत घेतला असता तर बर झाल असत.गम्मत या गोष्टीची वाटते की बरेचदा मला पुढचे दिसायचे. आता मी खाली जाणार, आता sharp turn येणार. पण सगळे माहिती असुनही पोटात खड्डा पडायचे चुकायचे नाही! आयुष्याचीही अशीच गम्मत असते नाही? बर्याच सुख-दुःखान्चा परिचय आपल्यला अधीच झालेला असतो बर्याचश्या क्श्णान्चे आपलया आयुष्यात येणे अपेक्शित असते। तरीही त्या क्शणाच्या अनुभवातील रोमान्च किव्वा पीडा कमी होत नाही.आयुष्याचा हा प्रवास बराचसा परीचित बराचसा अपरीचित; डोक भणभणवणारा; दररोज नव्या rollercoaster ची सवारी घडवणारा। सरतेशेवटी या प्रवासाकडे वळुन बघत हसणे महत्वाचे.
2 comments:
Hey
Chan lihalayas pan thoda lawakar sampawalyasarakha watala. Jya challange war tu ewadha dhadas kelas tyabaddal sawistar mahiti yayla hawi na lekhat. That will also open the door for few more punches (man your punches are good).
Majja alli vachun....june divas athavlet.....Jamla tar college first year badal lihi :)
Post a Comment